Anasayfahikaye flashdisc'imde ve bulamıyorum yoksa koyucamm .s.s
+11
AhMeT&SeLiM-night
The_Vampire_Girl
durgun
damla
happy
DaDlu-KaÇıK
Brra.
Kiraz*
Jo_WinCHésTéR
İdio-Path
bescheuertt
15 posters
Siyah Melek 8.Bölüm
bescheuertt- Marked
- Mesaj Sayısı : 104
Kayıt tarihi : 26/10/10
Yaş : 27
happy- Chosen
- Mesaj Sayısı : 473
Kayıt tarihi : 02/04/10
Yaş : 29
yaa inşş.. bulursunn 
))
))
bescheuertt- Marked
- Mesaj Sayısı : 104
Kayıt tarihi : 26/10/10
Yaş : 27
bende öyle umuyorum .s.s
İdio-Path- Betrayed
- Mesaj Sayısı : 219
Kayıt tarihi : 02/08/10
Yaş : 28
Eeee Hala mı yhokk !!! ??? =( =(
bescheuertt- Marked
- Mesaj Sayısı : 104
Kayıt tarihi : 26/10/10
Yaş : 27
K.bakmayınn .s.s hem zor buldum flash disc'i hemde
ablam pc ye şifre koyduğu için giremedimm .s
işte yeni bölüm (:
2.Bölüm Part 3
''Asıl sen bana bak züppe sürtük, az önce 1.sınıflardaki gibi sınıfa dalıp 'Ben biriyle çıkıyorum.' diyen ben değildim. Pardon bağıran. Ve ayrıca ben satanist değil gothic'im ve senin gibi bir orospu olmaktansa satanist olmayı tercih ederim. Şimdi o kıvrak kıçını alda defol'' dedim. Çok kızmıştım, bu kız kendini ne sanıyordu. Bir şey söylemek için ağzını açdı fakat bir şey diyemeden kapattı ve arkasını dönüp gitti. Sıraya oturup sakinleşmeye çalıştım. ''Vay be o son söz neydi öyle 'Kıvrak kıçını alda defol''' diye tekrarladı sırıtarak Mert. ''Kimse bana satanist diyemez hele de kendini bir şey sanan züppe kızlar'' dedim. Mert bana sırıtarak bıkıyordu gülüşü adeta içimi sarmıştı. Bir anda nerden çıkmıştı bu çocuk, altın yumurtadan çıkar gibi. Fakat iyikide çıkmıştı, bundan sonra hayatımın eskisi olmıycağını hissediyordum, ama nedenini bende bilmiyordum. İçimde bir kıpırdanma oldu, sanki uçarmış gibi hissetmiştim kendimi, nefesim kesilmişti, başımı eyip baktım sıra hafif bir alçaklıkla uçuyordu. Ne! Uçuyormuydu? Gözlerimi ovuşturup tekrar baktım artık uçmuyordu, kafayı yemeye başlamıştım halisülasyonlar görüyordum. Mert bana tek kaşını kaldırmış bakıyordu ''Ne oldu?'' dedi, endişeli gözüküyordu. ''Yok...Yok bişey.'' dedim. Sanki az önce değilde yıllar önce tanışmıştım, ne ilginçti. Bakışı, gülüşü her şeyi içimi ısıtıyor, bedenimi sarıyordu. Elimi ellerini arasına alıp gülümseyerek bana baktı. Başımı eğip ellerinin arasındaki elime baktım, ateş basmıştı bütün vücudumu. Kafamı kaldırıp ona gülümsedim sonra elimi çekmayi denedim fakat elimi sıktı ve bırakmadı. Her şeyi anlardımda bu da neyin nesiydi, birden elimi tutması falan. gayet ciddi bir şekilde ''Elimi alabilrimiyim?'' dedim. Onunda suratı ciddileşti 'Hayır' der gibi başını iki yana salladı. Elimi çekiştirdim fakat nafile, bırakmıyordu. Sonra birden tuğaf bir duygu hissettim. Gözlerim kendi kendine kapanmıştı. Sınıfın kapısının hızla kapandığını duydum. Tuğaf bir şey hissetmiştim. Kendimi çok güçlü hissediyordum. Havada uçtuğuma iddeasına bile girebilridim. Çok güzel bir duyguydu. Kendimi daha önce hiç hissetmediğim kadar güçlü hissediyordum. Fakat öyle bir güç değildi, çok farklıydı. Gözümde bir görüntü belirdi. Hayatım bir hız şeridi gibi gözlerimin önünden akıp geçiyordu. Ne acıklı bir hayat hikayesiydi ama. Yoksa ölüyormuydum. Gözlerimi açmak istedim fakat açamadım. Bir güç gözlerimi kapalı tutuyordu. Zaman hızla akıp geçti ve şimdiki zamana gedi. Evet şimdi ölücektim kesindi, bunu hissedebiliyordum. Daha sonra zaman ileriye sarmaya başladı. İlginç bir şehirin tam ortasındaydım ve yürüyordum. Omzumda tuğaf bir dövme vardı. Sonra bir göüntü belirdi sırtımda simiyah kanatlar vardı. Tıpkı rüyamdaki gibiydi. Görüntü bittiğinde gözlerimi açtım. Son hatırladığım şey havada Mertin elini tutarken uçtuğumdu.
3.Yetenek
Gözlerimi açtığımda yatağımda yatıyordum. Baş ucumdaki abajur kısık bir şekilde açıktı. Başım çok ağrıyordu. Tuhaf bir şeyler hissediyordum. Sanki kafamın içinde bir şeyler eksikti. En son hatırladığım şey Mert'in benim elimi tuttuğu ve sonra benim geri çektiğimdi, fakat sanki sonu yanlıştı ve bu kadar değildi, bir şeyler eksikti. Bunun üstünde duracaktım fakat daha sonra çünkü şimdi bir şeyler düşünemeyecek kadar çok canım yanıyordu. Kapı açıldı ve içeri annem girdi. Yatağımın başına oturdu ''İyi misin tatlım?'' diye sordu. Elimi başıma koyarak ''Ne oldu bana?'' diye sordum. Annemin yüzü gerilmişti''Önemli bir şey değil tatlım stresten birden bayılmışsın, yanında oturan çocuk, adı neydii... Mert, o getirdi. Öğretmenlerinede haber verdi.'' dedi. Mertin adını duyunca için yine tuğaf olmuştu. Neler oluyordu bana böyle anlamıyordum. ''Neyse ben gidiyimde sen uyu'' dedi ve odadan çıktı. Tekrar kapı çalındı ve evin hizmetçisi geldi elinde ilaç ve su vardı. Sanırım ağrı kesici getirmişti.''Geçmiş olsun'' dedi. ''Teşekkür ederim'' dedikten sonra hiç tereddüt etmeden ilacı alıp içtim. Hizmetçi odadan çıktı. Bende yorganı boğazıma kadar çekip gözlerimi yumdum. Aklıma Mert gelmişti, onu görünce neden içim tuğaf oluyordu? Yoksa aşıkmı oluyordum. Ama bu saçma çünkü ben aşka inanmamki....
Yataktan kalktım, pencereye gidip dışarı baktım hava karanlıktı fakat heran güneş doğucağını hissediyordum. Evet ilginç ama öyle ve kesin olduğundan eminim. Banyoya gidip üstümü çıkardım, duşalıp rahatlamam gerekiyordu. Sıcak suyu açtım ve havluları çıkınca alabileceğim bir yere koyup küvete girdim. Su başımdan aşşağı akıyordu. Birden bir şey hissettim, sanki tek değildim. Yanımda tam arkamda biri vardı. Bana gövdesini yaslayıp kolarıyla belimi sardığını hissedebiliyordum. Fakat ne belimde bir el nede arkamda biri vardı. Sonra burnuma bir koku geldi, Mertin üstüne sıktığı parfümün kokusu (yada kendi kokusu)idi. ''Kim var orada?''diye sordum nefes nefese. korkmuştum, adranalin büyük bir tutkuyla bütün vücuduma yayılmıştı. Ses gelmeyince korkum geçmişti fakat yanımda birinin olduğu hissi geçmemişti. Yapmayın bu çok saçma, bir ruhun yanımda dolaşıcak hali yoktu herhalde. Havluya sarılıp çıktım. Havluyu sıkarak yatağa oturdum. Hala aynı şeyi hissediyordum, sanki biri yanımdaydı ve hemen baş ucumda oturuyordu. Kalkıp üstümü giydim. Yemek yemek için aşşağıya indim, ekmeğin arasına çikolata sürüp çabucak yedikten sonra çantamı alıp çıktım. Sınıfa girdiğimde Mert sırada oturmuş etrafına kızlar toplanmıştı (Yağmurda dahildi) fakat o hiç birini aldırmadan bana bakıp gülümsedi. Sıraya geçip çantamı koydum hiç tepki vermeden kitapları çıkarttım. Bu dersler beni bayıyordu (Helede matematik) Bana bakıp gülümseyerek ''İymisin?'' diye sordu. Kibarlık olsun diye ona bakmadan ''İyiyim teşekkürederim'' dedim. Ona bakmadım çünkü ona bakarsam gözümü ayramıycaktım. Etrafıma bakındım kızların yarısı benim sırama (Teknik olarak benim) doluşmuşlardı. Bu çocukta ne buluyorlardı. Kabul ediyordum evet çok yakışıklı (Ve inanmadığım halde sanırım aşık oluyordum) fakat yinede bu kafası güzelmiş gibi çocuğu rahatsız etmelerini gerektirmez. Kızlar artık benim sağıma soluma doluşmaya başlamışlardı ve artık sinirlenmiştim ağzıma geleni saydım ''Yeter piskopatmısınız siz, dağılsanıza, içiptemi geliyosunuz bu okula siz? Defolun hadi.'' diye bağırdım. Kızlar korkmuşa benziyorlardı hepsi tekerteker dağıldılar. Hepsi gidince bir rahatlama hissettim ve Mert'e bakmadan (Yine) önüme döndüm. ''İnsanların üstünde inanılmaz bir etki yaratıyorsun'' dedi Mert hiç beklemedğim bir anda. Ona döndüm konuşmak için ağzımı açmıştım ki daha önce fark etmedğim bir şey farketmiştim, ilk gördüğümde gözleri siyahtı ve içinde beyazlar vardı, fakat şimdi ise göz rengi gri idi. Yani abartmıyorum bariz gri idi. Şaşkınlık ve hayranlık içinde ''Se...Senin gözlerin gri'' dedim. Bana gülümseyerek ''Evet doğuştan öyle ilginç diğmi'' dedi. Gözlerini rengine hayran kalmıştım. Sonra birden kendime geldim ve takmaz tavrıma geri dönrek gözümü kaçırıp karşıya bakmaya başladım. Yan gözle ona bakınca suratının asıldığını gördüm. Sonra ona baktığımı anladı ve gülümseyerek ''Söylesene doğumgünnü ne zaman?'' diye sordu. Sonra doğum günümün bu gün olduğunu hatırladım, vay be bu gece saat 12.00 da 17 olucaktım. Ne kadar uzun süre dayanmışım hayata. ''Bu gün.'' dedim. ''Yeni hatırladın galiba?'' diye sordu sırıtarak. ''İnsanın hayatı bu kadar sıkıcı olunca doğum günün geliceği günü beklemiyorsun.'' ''17 ne basıcaksın diğ mi?'' ''Evet'' ''Madem hayatın bu kadar sıkcı bu gecelik hayatını renklendiriyim, benimle gel seni bir yere götürücem bayılacaksın.'' ''Nasıl bir yer? Bar falanmı?'' ''Orası süpriz, ama bar değil. İnan bana bayılacaksın''dedi. Başta biraz tereddüt ettim ama gözlerimin içine bakınca dayanamadım ''Olur. Saat kaçta?'' dedim.''Seni gelir 10.30 da alırım'' dedi. Şaşırmıştım yolu bile sormamıştı.''Yolu sormadın bile nasıl bulucaksın?'' dedim tek kaşımı kaldırarak. ''Zaten biliyorum sormama gerek yok'' dedi. Şok olmuştum nerden biliyordu ki. Okul kayıtlarına falanmı bakmıştı. ''Nerden?''diye sormuştum. ''Boş ver biliyorum işte'' dedi. Birden zil çalınca dersin bittiğini ve boş geçtiğini fark ettim. Kat nöbetcisi sınıfa girip ''Bu gün hiç bir öğretmen yok bir toplantıya katılmışlar eve gitmek isteyenler gidebilir'' diye bağırdı. Sonra Mert'in gözlerimin içine baktı, gülümseyerek göz kırptığını görünce deliye döndüm. Fakat Mert hiç bir şey yapmadan bana dönünce sevindim. ''Hadi gel benimle bir yer biliyorum çok güzel oraya gidelim. Bu seferki bar'' dedi çantasını toplayarak. Bende eşyalarımı çantama koyup sırtıma aldım. Sınıftan çıkmadan önce kenara çekilip bana yol açtı ''Teşekkürler'' dedim. 'Önemli değil' der gibi başını salladı, sonrada yanımdan yürümeye başladı. Dışarı çıkınca nerden geçtiğni anlamadığım tuğaf bir yerden geçti. Ara sokaklara gelince elimi tutup hızlı hızlı yürümeye başladı. Benide peşinden çekiştiriyordu. Bir yere gelince durdu. Tam karşıma bakıncı bar'ı gördüm. Secret Bar'dı. Yani en azdından tabelada öyle yazıyordu. İçeri girince dilim tutulmuştu. İçerisi tam bir gothic barıydı. Masaların rengi siyah, bar siyah, duvarlar siyahtı. Yerse kare kare döşenmiş mor,siyah idi. Mor, beyaz ve siyah ışıklar yanıp sönüyordu. Müzik olaraksa metal bir parça vardı. Yani anlıycağınız tam bir gothic barıydı. Karşı köşede bir merdiven vardı, yanındaki duvarda ise boydan boya bir ayna vardı. Aynanın dör bir yanına mor ışıklar koyulmuştu ve ayna mor gözüküyordu. Saçlarım dikkatimi çekmişti, aralarda bir mavi gözüküyor bir kayboluyordu ve çok güzel oluyordu, bu çok hoşuma gitmişti. Ben burayı daha önce nasıl farketmemiştim ki? Mert beni çekip bir masaya oturttu ''1 dakika burda otur hemen gelicem.'' dedi ve gitti. Sandalyeler ve masa yüksekti. Salon çok genişti insan görünce dili tutuluyordu resmen. Dans pisti sabah olmasına rağmen doluydu ve herkes dans ediyordu. (Hemen hemen herkes) Saçları kumral bir çocuk merdivenin kenarına oturmuş elinde bira ile bana bakıyordu. Fakat pek de tekin bir bakış değildi. Doğrusu o merdivenin üstünde ne var merak ediyordum fakat asıl merak ettiğim şey o çocuğun neden bana öyle tuğaf baktığıydı. Mert’i armaya başlamıştım ama bulamamıştım. İyice etrafa bakınınca barın orda olduğunu fark ettim. Arkası dönük olduğu için onu tanıyamamış olmalıydım. ''Selam'' dedi tanımadığım bir ses. Başımı çevirince tam yanımda bana tuhaf bakan çocuğun olduğunu gördüm. Doğrusu sormayı düşünüyordum bana neden öyle baktığını. ''Selam'' dedim hiç bir mimik hareketi yapmadan. ''Merhaba ben Yakut.'' ''Bende Gökçe, Gökçe Su'' ''Memnun oldum'' ''Bende'' ''Sen buralarda yenisin galiba.'' ''Yenisin derken'' ''Basbayağa işte bu yerde bu Evrende'' ''Nasıl yani?'' Hiç bir şey anlamamıştım. Çocuk tam konuşacakken Mert elindeki biraları masaya bırakıp ''Selam'' dedi. Sonra eylip Yakut’un kulağına bir şeyler fısıldadı. Yakut pot kırmış gibi suratıını buruşturdu. Mert biralardan biri bana uzattı. Ne tuğaf bir çocuktu ama. Bende ''Teşerkkürler'' dedim ve önüme döndüm. Evet daha önce böyle mekanlarda bulunmuştum, arada bir çocuklar gelir konuşmaya çalışırlar bende onları geri postalardım fakat bu defa farklıydı, 2 3 gün önce tanıştığım bir çocukla bir bardaydım. Yanıma onun arkadaşı olan ve hiç tanımadığım bir çocuk gelmişti. Ve Mertle bu akşam bir yere gidecektim (Daha önce bilmediğim bir yer). Doğrusu Yakut'un bana neden öyle baktığını çok merak etmiştim, çünkü sonuçta sapık olabilirdi. Mert'in sesiyle düşüncelerimden ayrılmıştım ''İyimisin?'' diye sordu endişeli bir ses tonuyla. ''Evet, iyiyim'' dedim yüzüne bakmadan. ''Eminmisin pekde iyi gözükmüyorsun.'' dedi Mert. Ardından Yakut ''Rengin bembeyaz olmuş'' dedi. Yakuta dönüp seni ilginlendirmez der gibi baktım. Ne demek istediğimi anlamıştı fakat aldırmamıştı. Ne var yani olamazmıydı. Birden başım dönmeye başlamıştı, evet kabul ediyorum ben iyi değildim. Herşey çok fena sarsılıyordu. Ne olduğunu anlayamadan etrafımı ilginç bir şey sardı ve parıltıyla havada bir melek gibi uçmaya başladım (Can çekişen bir melek)canım okadar çok yanıyordu ki vücudum uyuşmuştu hiç bir şey hissetmiyordum. Birden bütün herşey kayboldu.
Siyah bir yere düştüm. Heryer karalıktı. Birden simsiyah yer, ormana dönüştü. Altımda simsiyah bir yer varken, şimdi ise çimle vardı. Koşmaya başladım. Hızla koşuyordum fakat sadece ormandı.Var olan orman bir okyanusun içine düştü. Ben bir denizkızıydım, yani gerçekten balık gibi kuyruğum vardı ve nefes alabiliyordum. Yüzmeye başladım. Hızla yüzüyordum. Sonra tepede bir ışık gördüm ve hızla oraya yüzmeye başladım. Tam ışığa çıktığımda...
Gözlerimi açtığımda havada uçuyordum ve altımda yatak vardı fakat yatak uçmuyordu. Ben uçuyordum.
ablam pc ye şifre koyduğu için giremedimm .s
işte yeni bölüm (:
2.Bölüm Part 3
''Asıl sen bana bak züppe sürtük, az önce 1.sınıflardaki gibi sınıfa dalıp 'Ben biriyle çıkıyorum.' diyen ben değildim. Pardon bağıran. Ve ayrıca ben satanist değil gothic'im ve senin gibi bir orospu olmaktansa satanist olmayı tercih ederim. Şimdi o kıvrak kıçını alda defol'' dedim. Çok kızmıştım, bu kız kendini ne sanıyordu. Bir şey söylemek için ağzını açdı fakat bir şey diyemeden kapattı ve arkasını dönüp gitti. Sıraya oturup sakinleşmeye çalıştım. ''Vay be o son söz neydi öyle 'Kıvrak kıçını alda defol''' diye tekrarladı sırıtarak Mert. ''Kimse bana satanist diyemez hele de kendini bir şey sanan züppe kızlar'' dedim. Mert bana sırıtarak bıkıyordu gülüşü adeta içimi sarmıştı. Bir anda nerden çıkmıştı bu çocuk, altın yumurtadan çıkar gibi. Fakat iyikide çıkmıştı, bundan sonra hayatımın eskisi olmıycağını hissediyordum, ama nedenini bende bilmiyordum. İçimde bir kıpırdanma oldu, sanki uçarmış gibi hissetmiştim kendimi, nefesim kesilmişti, başımı eyip baktım sıra hafif bir alçaklıkla uçuyordu. Ne! Uçuyormuydu? Gözlerimi ovuşturup tekrar baktım artık uçmuyordu, kafayı yemeye başlamıştım halisülasyonlar görüyordum. Mert bana tek kaşını kaldırmış bakıyordu ''Ne oldu?'' dedi, endişeli gözüküyordu. ''Yok...Yok bişey.'' dedim. Sanki az önce değilde yıllar önce tanışmıştım, ne ilginçti. Bakışı, gülüşü her şeyi içimi ısıtıyor, bedenimi sarıyordu. Elimi ellerini arasına alıp gülümseyerek bana baktı. Başımı eğip ellerinin arasındaki elime baktım, ateş basmıştı bütün vücudumu. Kafamı kaldırıp ona gülümsedim sonra elimi çekmayi denedim fakat elimi sıktı ve bırakmadı. Her şeyi anlardımda bu da neyin nesiydi, birden elimi tutması falan. gayet ciddi bir şekilde ''Elimi alabilrimiyim?'' dedim. Onunda suratı ciddileşti 'Hayır' der gibi başını iki yana salladı. Elimi çekiştirdim fakat nafile, bırakmıyordu. Sonra birden tuğaf bir duygu hissettim. Gözlerim kendi kendine kapanmıştı. Sınıfın kapısının hızla kapandığını duydum. Tuğaf bir şey hissetmiştim. Kendimi çok güçlü hissediyordum. Havada uçtuğuma iddeasına bile girebilridim. Çok güzel bir duyguydu. Kendimi daha önce hiç hissetmediğim kadar güçlü hissediyordum. Fakat öyle bir güç değildi, çok farklıydı. Gözümde bir görüntü belirdi. Hayatım bir hız şeridi gibi gözlerimin önünden akıp geçiyordu. Ne acıklı bir hayat hikayesiydi ama. Yoksa ölüyormuydum. Gözlerimi açmak istedim fakat açamadım. Bir güç gözlerimi kapalı tutuyordu. Zaman hızla akıp geçti ve şimdiki zamana gedi. Evet şimdi ölücektim kesindi, bunu hissedebiliyordum. Daha sonra zaman ileriye sarmaya başladı. İlginç bir şehirin tam ortasındaydım ve yürüyordum. Omzumda tuğaf bir dövme vardı. Sonra bir göüntü belirdi sırtımda simiyah kanatlar vardı. Tıpkı rüyamdaki gibiydi. Görüntü bittiğinde gözlerimi açtım. Son hatırladığım şey havada Mertin elini tutarken uçtuğumdu.
3.Yetenek
Gözlerimi açtığımda yatağımda yatıyordum. Baş ucumdaki abajur kısık bir şekilde açıktı. Başım çok ağrıyordu. Tuhaf bir şeyler hissediyordum. Sanki kafamın içinde bir şeyler eksikti. En son hatırladığım şey Mert'in benim elimi tuttuğu ve sonra benim geri çektiğimdi, fakat sanki sonu yanlıştı ve bu kadar değildi, bir şeyler eksikti. Bunun üstünde duracaktım fakat daha sonra çünkü şimdi bir şeyler düşünemeyecek kadar çok canım yanıyordu. Kapı açıldı ve içeri annem girdi. Yatağımın başına oturdu ''İyi misin tatlım?'' diye sordu. Elimi başıma koyarak ''Ne oldu bana?'' diye sordum. Annemin yüzü gerilmişti''Önemli bir şey değil tatlım stresten birden bayılmışsın, yanında oturan çocuk, adı neydii... Mert, o getirdi. Öğretmenlerinede haber verdi.'' dedi. Mertin adını duyunca için yine tuğaf olmuştu. Neler oluyordu bana böyle anlamıyordum. ''Neyse ben gidiyimde sen uyu'' dedi ve odadan çıktı. Tekrar kapı çalındı ve evin hizmetçisi geldi elinde ilaç ve su vardı. Sanırım ağrı kesici getirmişti.''Geçmiş olsun'' dedi. ''Teşekkür ederim'' dedikten sonra hiç tereddüt etmeden ilacı alıp içtim. Hizmetçi odadan çıktı. Bende yorganı boğazıma kadar çekip gözlerimi yumdum. Aklıma Mert gelmişti, onu görünce neden içim tuğaf oluyordu? Yoksa aşıkmı oluyordum. Ama bu saçma çünkü ben aşka inanmamki....
Yataktan kalktım, pencereye gidip dışarı baktım hava karanlıktı fakat heran güneş doğucağını hissediyordum. Evet ilginç ama öyle ve kesin olduğundan eminim. Banyoya gidip üstümü çıkardım, duşalıp rahatlamam gerekiyordu. Sıcak suyu açtım ve havluları çıkınca alabileceğim bir yere koyup küvete girdim. Su başımdan aşşağı akıyordu. Birden bir şey hissettim, sanki tek değildim. Yanımda tam arkamda biri vardı. Bana gövdesini yaslayıp kolarıyla belimi sardığını hissedebiliyordum. Fakat ne belimde bir el nede arkamda biri vardı. Sonra burnuma bir koku geldi, Mertin üstüne sıktığı parfümün kokusu (yada kendi kokusu)idi. ''Kim var orada?''diye sordum nefes nefese. korkmuştum, adranalin büyük bir tutkuyla bütün vücuduma yayılmıştı. Ses gelmeyince korkum geçmişti fakat yanımda birinin olduğu hissi geçmemişti. Yapmayın bu çok saçma, bir ruhun yanımda dolaşıcak hali yoktu herhalde. Havluya sarılıp çıktım. Havluyu sıkarak yatağa oturdum. Hala aynı şeyi hissediyordum, sanki biri yanımdaydı ve hemen baş ucumda oturuyordu. Kalkıp üstümü giydim. Yemek yemek için aşşağıya indim, ekmeğin arasına çikolata sürüp çabucak yedikten sonra çantamı alıp çıktım. Sınıfa girdiğimde Mert sırada oturmuş etrafına kızlar toplanmıştı (Yağmurda dahildi) fakat o hiç birini aldırmadan bana bakıp gülümsedi. Sıraya geçip çantamı koydum hiç tepki vermeden kitapları çıkarttım. Bu dersler beni bayıyordu (Helede matematik) Bana bakıp gülümseyerek ''İymisin?'' diye sordu. Kibarlık olsun diye ona bakmadan ''İyiyim teşekkürederim'' dedim. Ona bakmadım çünkü ona bakarsam gözümü ayramıycaktım. Etrafıma bakındım kızların yarısı benim sırama (Teknik olarak benim) doluşmuşlardı. Bu çocukta ne buluyorlardı. Kabul ediyordum evet çok yakışıklı (Ve inanmadığım halde sanırım aşık oluyordum) fakat yinede bu kafası güzelmiş gibi çocuğu rahatsız etmelerini gerektirmez. Kızlar artık benim sağıma soluma doluşmaya başlamışlardı ve artık sinirlenmiştim ağzıma geleni saydım ''Yeter piskopatmısınız siz, dağılsanıza, içiptemi geliyosunuz bu okula siz? Defolun hadi.'' diye bağırdım. Kızlar korkmuşa benziyorlardı hepsi tekerteker dağıldılar. Hepsi gidince bir rahatlama hissettim ve Mert'e bakmadan (Yine) önüme döndüm. ''İnsanların üstünde inanılmaz bir etki yaratıyorsun'' dedi Mert hiç beklemedğim bir anda. Ona döndüm konuşmak için ağzımı açmıştım ki daha önce fark etmedğim bir şey farketmiştim, ilk gördüğümde gözleri siyahtı ve içinde beyazlar vardı, fakat şimdi ise göz rengi gri idi. Yani abartmıyorum bariz gri idi. Şaşkınlık ve hayranlık içinde ''Se...Senin gözlerin gri'' dedim. Bana gülümseyerek ''Evet doğuştan öyle ilginç diğmi'' dedi. Gözlerini rengine hayran kalmıştım. Sonra birden kendime geldim ve takmaz tavrıma geri dönrek gözümü kaçırıp karşıya bakmaya başladım. Yan gözle ona bakınca suratının asıldığını gördüm. Sonra ona baktığımı anladı ve gülümseyerek ''Söylesene doğumgünnü ne zaman?'' diye sordu. Sonra doğum günümün bu gün olduğunu hatırladım, vay be bu gece saat 12.00 da 17 olucaktım. Ne kadar uzun süre dayanmışım hayata. ''Bu gün.'' dedim. ''Yeni hatırladın galiba?'' diye sordu sırıtarak. ''İnsanın hayatı bu kadar sıkıcı olunca doğum günün geliceği günü beklemiyorsun.'' ''17 ne basıcaksın diğ mi?'' ''Evet'' ''Madem hayatın bu kadar sıkcı bu gecelik hayatını renklendiriyim, benimle gel seni bir yere götürücem bayılacaksın.'' ''Nasıl bir yer? Bar falanmı?'' ''Orası süpriz, ama bar değil. İnan bana bayılacaksın''dedi. Başta biraz tereddüt ettim ama gözlerimin içine bakınca dayanamadım ''Olur. Saat kaçta?'' dedim.''Seni gelir 10.30 da alırım'' dedi. Şaşırmıştım yolu bile sormamıştı.''Yolu sormadın bile nasıl bulucaksın?'' dedim tek kaşımı kaldırarak. ''Zaten biliyorum sormama gerek yok'' dedi. Şok olmuştum nerden biliyordu ki. Okul kayıtlarına falanmı bakmıştı. ''Nerden?''diye sormuştum. ''Boş ver biliyorum işte'' dedi. Birden zil çalınca dersin bittiğini ve boş geçtiğini fark ettim. Kat nöbetcisi sınıfa girip ''Bu gün hiç bir öğretmen yok bir toplantıya katılmışlar eve gitmek isteyenler gidebilir'' diye bağırdı. Sonra Mert'in gözlerimin içine baktı, gülümseyerek göz kırptığını görünce deliye döndüm. Fakat Mert hiç bir şey yapmadan bana dönünce sevindim. ''Hadi gel benimle bir yer biliyorum çok güzel oraya gidelim. Bu seferki bar'' dedi çantasını toplayarak. Bende eşyalarımı çantama koyup sırtıma aldım. Sınıftan çıkmadan önce kenara çekilip bana yol açtı ''Teşekkürler'' dedim. 'Önemli değil' der gibi başını salladı, sonrada yanımdan yürümeye başladı. Dışarı çıkınca nerden geçtiğni anlamadığım tuğaf bir yerden geçti. Ara sokaklara gelince elimi tutup hızlı hızlı yürümeye başladı. Benide peşinden çekiştiriyordu. Bir yere gelince durdu. Tam karşıma bakıncı bar'ı gördüm. Secret Bar'dı. Yani en azdından tabelada öyle yazıyordu. İçeri girince dilim tutulmuştu. İçerisi tam bir gothic barıydı. Masaların rengi siyah, bar siyah, duvarlar siyahtı. Yerse kare kare döşenmiş mor,siyah idi. Mor, beyaz ve siyah ışıklar yanıp sönüyordu. Müzik olaraksa metal bir parça vardı. Yani anlıycağınız tam bir gothic barıydı. Karşı köşede bir merdiven vardı, yanındaki duvarda ise boydan boya bir ayna vardı. Aynanın dör bir yanına mor ışıklar koyulmuştu ve ayna mor gözüküyordu. Saçlarım dikkatimi çekmişti, aralarda bir mavi gözüküyor bir kayboluyordu ve çok güzel oluyordu, bu çok hoşuma gitmişti. Ben burayı daha önce nasıl farketmemiştim ki? Mert beni çekip bir masaya oturttu ''1 dakika burda otur hemen gelicem.'' dedi ve gitti. Sandalyeler ve masa yüksekti. Salon çok genişti insan görünce dili tutuluyordu resmen. Dans pisti sabah olmasına rağmen doluydu ve herkes dans ediyordu. (Hemen hemen herkes) Saçları kumral bir çocuk merdivenin kenarına oturmuş elinde bira ile bana bakıyordu. Fakat pek de tekin bir bakış değildi. Doğrusu o merdivenin üstünde ne var merak ediyordum fakat asıl merak ettiğim şey o çocuğun neden bana öyle tuğaf baktığıydı. Mert’i armaya başlamıştım ama bulamamıştım. İyice etrafa bakınınca barın orda olduğunu fark ettim. Arkası dönük olduğu için onu tanıyamamış olmalıydım. ''Selam'' dedi tanımadığım bir ses. Başımı çevirince tam yanımda bana tuhaf bakan çocuğun olduğunu gördüm. Doğrusu sormayı düşünüyordum bana neden öyle baktığını. ''Selam'' dedim hiç bir mimik hareketi yapmadan. ''Merhaba ben Yakut.'' ''Bende Gökçe, Gökçe Su'' ''Memnun oldum'' ''Bende'' ''Sen buralarda yenisin galiba.'' ''Yenisin derken'' ''Basbayağa işte bu yerde bu Evrende'' ''Nasıl yani?'' Hiç bir şey anlamamıştım. Çocuk tam konuşacakken Mert elindeki biraları masaya bırakıp ''Selam'' dedi. Sonra eylip Yakut’un kulağına bir şeyler fısıldadı. Yakut pot kırmış gibi suratıını buruşturdu. Mert biralardan biri bana uzattı. Ne tuğaf bir çocuktu ama. Bende ''Teşerkkürler'' dedim ve önüme döndüm. Evet daha önce böyle mekanlarda bulunmuştum, arada bir çocuklar gelir konuşmaya çalışırlar bende onları geri postalardım fakat bu defa farklıydı, 2 3 gün önce tanıştığım bir çocukla bir bardaydım. Yanıma onun arkadaşı olan ve hiç tanımadığım bir çocuk gelmişti. Ve Mertle bu akşam bir yere gidecektim (Daha önce bilmediğim bir yer). Doğrusu Yakut'un bana neden öyle baktığını çok merak etmiştim, çünkü sonuçta sapık olabilirdi. Mert'in sesiyle düşüncelerimden ayrılmıştım ''İyimisin?'' diye sordu endişeli bir ses tonuyla. ''Evet, iyiyim'' dedim yüzüne bakmadan. ''Eminmisin pekde iyi gözükmüyorsun.'' dedi Mert. Ardından Yakut ''Rengin bembeyaz olmuş'' dedi. Yakuta dönüp seni ilginlendirmez der gibi baktım. Ne demek istediğimi anlamıştı fakat aldırmamıştı. Ne var yani olamazmıydı. Birden başım dönmeye başlamıştı, evet kabul ediyorum ben iyi değildim. Herşey çok fena sarsılıyordu. Ne olduğunu anlayamadan etrafımı ilginç bir şey sardı ve parıltıyla havada bir melek gibi uçmaya başladım (Can çekişen bir melek)canım okadar çok yanıyordu ki vücudum uyuşmuştu hiç bir şey hissetmiyordum. Birden bütün herşey kayboldu.
Siyah bir yere düştüm. Heryer karalıktı. Birden simsiyah yer, ormana dönüştü. Altımda simsiyah bir yer varken, şimdi ise çimle vardı. Koşmaya başladım. Hızla koşuyordum fakat sadece ormandı.Var olan orman bir okyanusun içine düştü. Ben bir denizkızıydım, yani gerçekten balık gibi kuyruğum vardı ve nefes alabiliyordum. Yüzmeye başladım. Hızla yüzüyordum. Sonra tepede bir ışık gördüm ve hızla oraya yüzmeye başladım. Tam ışığa çıktığımda...
Gözlerimi açtığımda havada uçuyordum ve altımda yatak vardı fakat yatak uçmuyordu. Ben uçuyordum.
En son bescheuertt tarafından Salı Ara. 14, 2010 10:29 pm tarihinde değiştirildi, toplamda 1 kere değiştirildi
durgun- Marked
- Mesaj Sayısı : 69
Kayıt tarihi : 15/11/10
Yaş : 30
harika olmuş.devamını merekla bekliyorum... 
DaDlu-KaÇıK- Untamed
- Mesaj Sayısı : 764
Kayıt tarihi : 12/05/10
Yaş : 94
off süper..
tam benlik olmuş yha....
tam benlik olmuş yha....
bescheuertt- Marked
- Mesaj Sayısı : 104
Kayıt tarihi : 26/10/10
Yaş : 27
buna sevindim (: başka yorumlarda gelince yeni bölümü koyucam (:
The_Vampire_Girl- Marked
- Mesaj Sayısı : 74
Kayıt tarihi : 19/02/10
Yaş : 27
evet yeni bir yorum hikayeni sevdim kesinlikle yb atmalısın 
bescheuertt- Marked
- Mesaj Sayısı : 104
Kayıt tarihi : 26/10/10
Yaş : 27
Tama bu gün atarım
durgun- Marked
- Mesaj Sayısı : 69
Kayıt tarihi : 15/11/10
Yaş : 30
arkadaşım buğün atarım dedin bak kaç gün oldu daha atamadın 
devamını gerçekten de çok merak ediyorum...
devamını gerçekten de çok merak ediyorum...
bescheuertt- Marked
- Mesaj Sayısı : 104
Kayıt tarihi : 26/10/10
Yaş : 27
4.Hayatımdaki İlk Değişiklik
Korkarak bir çığlık attım. İçeri Mert ve Yakut girdi. Işık yanınca evimde olmadığımı fark ettim. Burası benim odamın 2 kat büyüklüğündeydi ve benim hayalimdeki gibi döşenmişti, Siyah duvarlar , giri halı, siyah mobilya, siyah yatak. Şato gibi pencereler. Fakat şimdi bir sorun vardı, ben uçuyordum. Mert'e sinirli bir şekilde ''Ne yani nasıl bu kadar sakin olabiliyorsun görmüyormusun uçuyorum.'' dedim. Yakut''Bunumu sorun ediyorsun. indiğini düşün'' dedi. Bunların derdi neydi böyle hiçmi korkmuyorlardı. Ben zaten inmek istiyordum. Birden indim ve tekrar yatağa yattım. Yataktan doğrulup ayağa kalktım, sinirlenmiştim, nasıl bukadar sakin olabilirlerdi. ''Burda neler olduğunu biri bana açılayabilirmi?'' diye bağırdım. Üstüme bakınca daha önce hiç görmediğim bir gecelik üstümdeydi. Bilmediğim bir yerde 2 erkekle bir yatağın üstünde ve üstüm değişmiş bir şekilde kendimi havada uçarken buluyordum. Uçmak kısmını silersek bu işte bir sapıklık varmış gibime geliyordu. Yatakta bir şeyimi kaybetmişte arar gibi kan aramaya başlamıştım. Bulamyınca kendi üstüme baktım, fakat hiç bir şey yoktu. Herşeyi anlardımda, üstümün değişme kısmını anlayamazdım. Mert endişeli bir şekilde yanıma geldi ''Hayır, hayır, sandığın gibi değil. biz seni buraya getirdiğimizde ayıktın fakat bilincini bir kısmı başka bir yerdeydi bunu sana biz verdik fakat sen giydin ve biz odada değildik.'' dedi. Yalan söylediğine dair bir şeyler aradım fakat gayet masum ve endişeli bakıyordu. Her zaman olduğu gibi beni etkilemişti de. Birden ne olduğunu anlayamadan dudağına bir öpücük kondurdum. Kendime geldiğimde utancımdan kıpkırmızı olmuştum. Elimi ağzıma götürüp dudağımı kapattım. Başımı eğerek ''Özürdilerim'' dedim boğuk bir sesle. Eliyle başımı kaldırdı, Dudaklarımı örttüğüm elimi çekip beni öptü fakat normal bir öpüş değildi, yani bildiğiniz biçimde bir öpüşmeydi. Şok olmuştum fakat ne kadar şok olsam da hoşuma gitmişti. Öpmesi bitince eliyle suratımı kendinden biraz uzaklaştırdı, Gözlerimin içine bakıyordu, bense tam aksine gözlerimi kaçırıyordum. ''Önemli değil, fakat yatsan iyi olacak iyi değilsin çünkü'' dedi. Tamam der gibi başımı salladım ve yatağa yattım. Mert üstümdeki pikeyi iyice örttü ve alnımdan öptü ''İyi uykular'' dedi. ''Teşekkürler''der gibi gülümsedim ve sonra ışığı kapatıp çıktı. Beni öpüşünü düşünürken uyuya kalmıştım.
Uyandığımda kendi evimdeydim ve yatakta yatıyordum. Ağzımın kupkuru olduğunu hissettim ve 1 bardak su içmek için mutfağa indim. Evdeki bütün ışıklar sönüktü saatin kaç olduğunu merak etmştim. Mutfağa gidip bir bardak su içtim. Daha sonra bütün evi aradım fakat evde kimseler yoktu. Bende odama çıktım. Tam yatağa yürürken şifonun üstünde bir şey buldum. Bir kağıttı. Yatağa oturup abajuru açtım. ''Biz evde yokuz tatlım bir davete gittik. Seni Mert getirdi ve uyumanı söyledi. Doğum günün kutlu olsun, gelince hediye almış olurum. ANNEN...'' Yazıyordu. Kağıdı bıraktım ve yatağa uzandım. Birden camdan sesler gelmeye başladı. Gidip pencereyi açtım.
Korkarak bir çığlık attım. İçeri Mert ve Yakut girdi. Işık yanınca evimde olmadığımı fark ettim. Burası benim odamın 2 kat büyüklüğündeydi ve benim hayalimdeki gibi döşenmişti, Siyah duvarlar , giri halı, siyah mobilya, siyah yatak. Şato gibi pencereler. Fakat şimdi bir sorun vardı, ben uçuyordum. Mert'e sinirli bir şekilde ''Ne yani nasıl bu kadar sakin olabiliyorsun görmüyormusun uçuyorum.'' dedim. Yakut''Bunumu sorun ediyorsun. indiğini düşün'' dedi. Bunların derdi neydi böyle hiçmi korkmuyorlardı. Ben zaten inmek istiyordum. Birden indim ve tekrar yatağa yattım. Yataktan doğrulup ayağa kalktım, sinirlenmiştim, nasıl bukadar sakin olabilirlerdi. ''Burda neler olduğunu biri bana açılayabilirmi?'' diye bağırdım. Üstüme bakınca daha önce hiç görmediğim bir gecelik üstümdeydi. Bilmediğim bir yerde 2 erkekle bir yatağın üstünde ve üstüm değişmiş bir şekilde kendimi havada uçarken buluyordum. Uçmak kısmını silersek bu işte bir sapıklık varmış gibime geliyordu. Yatakta bir şeyimi kaybetmişte arar gibi kan aramaya başlamıştım. Bulamyınca kendi üstüme baktım, fakat hiç bir şey yoktu. Herşeyi anlardımda, üstümün değişme kısmını anlayamazdım. Mert endişeli bir şekilde yanıma geldi ''Hayır, hayır, sandığın gibi değil. biz seni buraya getirdiğimizde ayıktın fakat bilincini bir kısmı başka bir yerdeydi bunu sana biz verdik fakat sen giydin ve biz odada değildik.'' dedi. Yalan söylediğine dair bir şeyler aradım fakat gayet masum ve endişeli bakıyordu. Her zaman olduğu gibi beni etkilemişti de. Birden ne olduğunu anlayamadan dudağına bir öpücük kondurdum. Kendime geldiğimde utancımdan kıpkırmızı olmuştum. Elimi ağzıma götürüp dudağımı kapattım. Başımı eğerek ''Özürdilerim'' dedim boğuk bir sesle. Eliyle başımı kaldırdı, Dudaklarımı örttüğüm elimi çekip beni öptü fakat normal bir öpüş değildi, yani bildiğiniz biçimde bir öpüşmeydi. Şok olmuştum fakat ne kadar şok olsam da hoşuma gitmişti. Öpmesi bitince eliyle suratımı kendinden biraz uzaklaştırdı, Gözlerimin içine bakıyordu, bense tam aksine gözlerimi kaçırıyordum. ''Önemli değil, fakat yatsan iyi olacak iyi değilsin çünkü'' dedi. Tamam der gibi başımı salladım ve yatağa yattım. Mert üstümdeki pikeyi iyice örttü ve alnımdan öptü ''İyi uykular'' dedi. ''Teşekkürler''der gibi gülümsedim ve sonra ışığı kapatıp çıktı. Beni öpüşünü düşünürken uyuya kalmıştım.
Uyandığımda kendi evimdeydim ve yatakta yatıyordum. Ağzımın kupkuru olduğunu hissettim ve 1 bardak su içmek için mutfağa indim. Evdeki bütün ışıklar sönüktü saatin kaç olduğunu merak etmştim. Mutfağa gidip bir bardak su içtim. Daha sonra bütün evi aradım fakat evde kimseler yoktu. Bende odama çıktım. Tam yatağa yürürken şifonun üstünde bir şey buldum. Bir kağıttı. Yatağa oturup abajuru açtım. ''Biz evde yokuz tatlım bir davete gittik. Seni Mert getirdi ve uyumanı söyledi. Doğum günün kutlu olsun, gelince hediye almış olurum. ANNEN...'' Yazıyordu. Kağıdı bıraktım ve yatağa uzandım. Birden camdan sesler gelmeye başladı. Gidip pencereyi açtım.
happy- Chosen
- Mesaj Sayısı : 473
Kayıt tarihi : 02/04/10
Yaş : 29
ilkkk yorumm
çokk güzeldiiiiiiii
ellerine
sağlıkkk)))
çokk güzeldiiiiiiii
ellerine
sağlıkkk
)))
bescheuertt- Marked
- Mesaj Sayısı : 104
Kayıt tarihi : 26/10/10
Yaş : 27
Sağol canım yeni hikayeme de bir bakarsan çok sevinirim
yeni hikayeme de bir bakarsan çok sevinirim
AhMeT&SeLiM-night- Süper Moderatör
- Mesaj Sayısı : 13446
Kayıt tarihi : 24/12/09
Yaş : 68
Çok güzelmiş Yb 
juvijuvi- Untamed
- Mesaj Sayısı : 743
Kayıt tarihi : 29/03/10
Yaş : 26
hikayeyi okumaya yeni başladım çok güzel tatlım
yb bekliyorum sabırsızlıkla
yb bekliyorum sabırsızlıkla
durgun- Marked
- Mesaj Sayısı : 69
Kayıt tarihi : 15/11/10
Yaş : 30
süpeer ötesi olmuş[harika]
arkadaşım devamını merakla bekliyorum.... 
arkadaşım devamını merakla bekliyorum....
bescheuertt- Marked
- Mesaj Sayısı : 104
Kayıt tarihi : 26/10/10
Yaş : 27
4.Bölüm part 2
Mert aşşağıdaydı ''Hadi gitmiyormuyuz?'' dedi. Kafasını kaldırmış bana bakıyordu. ''Kapının önüne gel.'' dedim. 'Tamam'der gibi başını salladı. Pencereyi kapatıp aşşağıya indim. Kapıyı açtığımda karşımda duruyordu. ''içeri gel'' dedim. İçeri girdi. ''Beni bekle giyinip geliyorum'' dedim ve tekrar odama çıktım. Altıma siyah bir etek giydim, fileli bir çorap giydim. Üstüme uzun kollu bir tişört giyip siyah bir deri yelek geçirdim. Ayağıma uzun önü bağcılıklı bir çizme giydim. Saçlarımı açık bırakıp aşşağıya indim. Mert beni görünce şaşırmış gibi gözleri açılmıştı ''Harika görünüyorsun''dedi. Beni süzerek. ''Teşekküredrim''dedim. Eveden çıkınca havanın ılık olduğunu fark ettim. Mert elimden tutup beni peşinden çekiştirdi. Çok hızlı koşuyordu, ben ona yetişmeye çalıştıkca o daha çok çekiştiriyordu. Yine sabahki olduğu gibi nerden geçtiğimizi anlayamağımız bir yerden geçtik ve bir şatonun önüde durduk. Gerçektede şatoydu ve ortam değişmişti. Kuru ağaçlar vardı, ve gece masmaviyidi. Gök yüzünde dolunay vardı. ''Ama nasıl?'' diye sordum ağzım açık dolunaya bakarken. ''Anlıycaksın şimdi sadece benimle gel.'' dedi. Kapı kendikendine açılmıştı, içeri girdiğimizde kimin açtığını merak edip kapının etrafına bakındım, fakakt kimse yoktu. Mertin peşinden gittim. Bir odaya girdi. Yerdeki halı krem rengindeydi. Pencereller tam kapının karşısında duruyorlardı ve duvarı tamamen boydan ve enden kaplamışlardı. Dolunay siyah gecede bakar bakmaz gözüküyordu. Koltuk kapının bir kaç metre ötesine koyulmuş ve pencereye yan döndürülmüştü. Koltukta krem rengindeydi fakat çok güzel rengi vardı. Önünde bir sehpa koyulmuştu. Karşısına Pilazma televizyon yerleştirilmiti. Odada toplam 3 adet abajur vardı. Koltuğun arkasına duvara yapıştırılmış bir şekilde şifon duruyordu. Kafamı çevirip Merte baktım, yanımda durmuş bana bakıyordu. Yürüyüp koltuğa oturdu ve banada yer açtı, gidip yanına oturdum. Tam karşımdaki duvarda saat asılıydı ve 00.00 olmasına 1 yada 2 dakika kalmıştı. Merte dönüp ''Herşeyi açıkla'' dedim. İşaret parmağını havaya kaldırıp ''1 dakika daha bekle'' dedi. Yeni farkettiğim bir şey vardı, kapının kenarındaki duvardan mutfak gözüküyordu tıpkı bir pençere gibi duruyordu. Duvarla arasına tezgah yaptırılmıştı ve en kenarında tahtadan ufak bir kapı vardı. (Pek de kapı denemezdi) Birden çığlık attım. Canım yanıyordu ve thişörtüm kan olmuştu.
durgun- Marked
- Mesaj Sayısı : 69
Kayıt tarihi : 15/11/10
Yaş : 30
arkasdaşım en heyecanlı yerinde bıraktın ama bu haksızlık.ben burda meraktan patlıcam. devemı ne zaman gelir...
bescheuertt- Marked
- Mesaj Sayısı : 104
Kayıt tarihi : 26/10/10
Yaş : 27
durgun demiş ki:arkasdaşım en heyecanlı yerinde bıraktın ama bu haksızlık.ben burda meraktan patlıcam. devemı ne zaman gelir...
yakın zamanda
durgun- Marked
- Mesaj Sayısı : 69
Kayıt tarihi : 15/11/10
Yaş : 30
merakla bekliyorum... 
Brra.- Untamed
- Mesaj Sayısı : 520
Kayıt tarihi : 16/10/10
Yaş : 28
ohoo hadi ama .s
durgun- Marked
- Mesaj Sayısı : 69
Kayıt tarihi : 15/11/10
Yaş : 30
gercektende şaka filan yapmıyorum.devamını ne zaman ekliceksin.lütfen daha fazala bekletme.... 
bescheuertt- Marked
- Mesaj Sayısı : 104
Kayıt tarihi : 26/10/10
Yaş : 27
5.Dönüşüm
Üstümdekileri çıkarttım. Üstümde bir tek südyenim kalmıştı fakat umrumda değildi çünkü sağ omzum çok acıyordu. Bütün kolum ve vücudum kan olmuştu. Çığlık atmamak için dişlerimi sıkıyordum. Hayatımda hiç bu kadar çok acı çektiğimi hatırlamıyordum (Fiziksel olarak). Mert oturmuş beni izliyordu. Sinirlendim ve ona bağırmaya başladım. ''Yardım etmeyi düşünmüyormusun?'' dedim. Canım çok yanıyordu. Mert'e bakdığımda gözleri dolmuştu ve dudaklarını ısırıyordu. Sanki yardım etmek istiyor fakat edemiyordu. Kana korkusumu vardı acaba. Orda hiç hareket etmeden duruyordu. Birden dayanamayıp tekrar çığlıklar tamaya başladım. Elimde omzumun kanadığı yeri sıkmış kendime doğru çevirip ne olduğuna bakmaya çalışıyordum, fakat o kadar çok kan akıyordu ki neler olduğunu bile göremiyordum. Nerden gelmiştim buraya. Durduk yere nasıl olmuştuki bu. Buram buram kan akıyordu. Üstelik birden ve bariz derecede abartılacak şekilde kanamaya başlamışdı ve gittikce artıyordu. Oda kan kokusuyla dolmuşdu. (Tuz ve pas) Acı biranda geçti. Omzumu bırakıp derin bir nefes aldım, fakat almamla tekrar bağırmam bir olmuştu. Bu sefer yaram yanmaya başlamıştı. Ne olduğunu bile bilmiyordum, ne ilginçti ama. Kalkıp gitmek istedim fakat kalkamıyordum, sanki bir güç beni mühürlemişti. Yanmam geçmiti. Derin bir nefes alamdan önce biraz daha bekledim ve tekrar acımıyacağına emin olduğumda derin bir nefes aldım. Elimle kanları silmeye çalıyordum. Mert mutfağa girip elinde gazlı bez ve batikonla girdi. Yanıma oturup göbeğime ve sırtıma bulaşmış kanları temizlemeye başladı. ''Saol çok yardımcı oldun, ben burda acı çekerken sen orda dudaklarını yemekle meşkuldun, işin zor olmalı.'' dedim, ona ters ters bakarak. Bana tebesümle baktı ve kanları temizlemeye devam etti. ''Bak yapamazdım anlıyormusun, sen dönüşümünü tamamlarken dokunamam.'' sözünü keserek ''Ha... Ne dönüşümü?'' dedim. Mert suratıma bakmadan ''Sen iyilikle kötülüğün arasındaki dengeyi sağlayan kişisin. Siyah Melek. Biz başka bir evrendeyiz. Bazıları evlenirler ve çocukları olur onlar burada doğarlar, bazıları ise Dünyadan getirlir. Tıpkı senin gibi.
Üstümdekileri çıkarttım. Üstümde bir tek südyenim kalmıştı fakat umrumda değildi çünkü sağ omzum çok acıyordu. Bütün kolum ve vücudum kan olmuştu. Çığlık atmamak için dişlerimi sıkıyordum. Hayatımda hiç bu kadar çok acı çektiğimi hatırlamıyordum (Fiziksel olarak). Mert oturmuş beni izliyordu. Sinirlendim ve ona bağırmaya başladım. ''Yardım etmeyi düşünmüyormusun?'' dedim. Canım çok yanıyordu. Mert'e bakdığımda gözleri dolmuştu ve dudaklarını ısırıyordu. Sanki yardım etmek istiyor fakat edemiyordu. Kana korkusumu vardı acaba. Orda hiç hareket etmeden duruyordu. Birden dayanamayıp tekrar çığlıklar tamaya başladım. Elimde omzumun kanadığı yeri sıkmış kendime doğru çevirip ne olduğuna bakmaya çalışıyordum, fakat o kadar çok kan akıyordu ki neler olduğunu bile göremiyordum. Nerden gelmiştim buraya. Durduk yere nasıl olmuştuki bu. Buram buram kan akıyordu. Üstelik birden ve bariz derecede abartılacak şekilde kanamaya başlamışdı ve gittikce artıyordu. Oda kan kokusuyla dolmuşdu. (Tuz ve pas) Acı biranda geçti. Omzumu bırakıp derin bir nefes aldım, fakat almamla tekrar bağırmam bir olmuştu. Bu sefer yaram yanmaya başlamıştı. Ne olduğunu bile bilmiyordum, ne ilginçti ama. Kalkıp gitmek istedim fakat kalkamıyordum, sanki bir güç beni mühürlemişti. Yanmam geçmiti. Derin bir nefes alamdan önce biraz daha bekledim ve tekrar acımıyacağına emin olduğumda derin bir nefes aldım. Elimle kanları silmeye çalıyordum. Mert mutfağa girip elinde gazlı bez ve batikonla girdi. Yanıma oturup göbeğime ve sırtıma bulaşmış kanları temizlemeye başladı. ''Saol çok yardımcı oldun, ben burda acı çekerken sen orda dudaklarını yemekle meşkuldun, işin zor olmalı.'' dedim, ona ters ters bakarak. Bana tebesümle baktı ve kanları temizlemeye devam etti. ''Bak yapamazdım anlıyormusun, sen dönüşümünü tamamlarken dokunamam.'' sözünü keserek ''Ha... Ne dönüşümü?'' dedim. Mert suratıma bakmadan ''Sen iyilikle kötülüğün arasındaki dengeyi sağlayan kişisin. Siyah Melek. Biz başka bir evrendeyiz. Bazıları evlenirler ve çocukları olur onlar burada doğarlar, bazıları ise Dünyadan getirlir. Tıpkı senin gibi.
durgun- Marked
- Mesaj Sayısı : 69
Kayıt tarihi : 15/11/10
Yaş : 30
vay arkadaşım konu ilginç olmaya başladı... 
Similar topics
» Siyah Melek
» 5. BÖLÜM 13.SAYFA...BiTé bLacK BlooD{Siyah Kanı Isırmak}KARAKTER RESİMLERİ::9.SAYFADA...
» Time Of Death (5. BÖLÜM) geç oldu ama yeni bölüm geldi!!! okumanız dileğiyle yorumları bekliyoruz :)
» Şizofren Kızın Günlüğü ( Çok çok çoook uzun süre sonra 7 , 8 ve 9.Bölüm...3 Bölüm birden attım değerimi bilin :P)
» .-.-.-.-.-siyah kan.-.-.-.-.-
» 5. BÖLÜM 13.SAYFA...BiTé bLacK BlooD{Siyah Kanı Isırmak}KARAKTER RESİMLERİ::9.SAYFADA...
» Time Of Death (5. BÖLÜM) geç oldu ama yeni bölüm geldi!!! okumanız dileğiyle yorumları bekliyoruz :)
» Şizofren Kızın Günlüğü ( Çok çok çoook uzun süre sonra 7 , 8 ve 9.Bölüm...3 Bölüm birden attım değerimi bilin :P)
» .-.-.-.-.-siyah kan.-.-.-.-.-